Biomarkers bij borstkanker

Sinds kort worden zowel Oncotype DX als de MammaPrint vergoed in Nederland vanuit het basispakket, ook voor klierpositieve borstkankerpatiënten. Dit lijkt een stap in de goede richting, omdat er veel patiënten nog vallen in een ‘grijs gebied’ als het aankomt op wel of niet behandelen met adjuvante chemotherapie. En dankzij deze testen zijn er meer patiënten te identificeren bij wie deze zware behandeling verantwoord achterwege gelaten kan worden.

Hoe ga je als arts om met patiënten die in het grijze gebied vallen bij genexpressietesten?

Dat kan nog wel eens een lastig punt zijn, vindt ook dr. Wim van der Steeg, internist-oncoloog aan het Isala: “Je neemt de uitslag mee in de afwegingen, maar aan de andere kant: je doet niet voor niets een test en die heeft een afkappunt. Je zoekt dan ook naar een aantal andere factoren, zoals dat er andere hoogrisico kenmerken inzitten.” 

Nieuwe biomarkers, HER2 en antibody drug conjugates (ADC’s)

Idealiter komen er binnenkort natuurlijk meer biomarkers aan voor borstkanker, om nog beter de patiënt te identificeren die baat zal hebben bij een specifieke behandeling. Onderzoek hiernaar staat niet stil: het is te verwachten dat de HER2-low status binnenkort relevant kan worden als biomarker voor de behandeling van een antibody drug conjugate (ADC) van gemetastaseerde hormoonreceptor positieve borstkanker met progressie (ondanks endocriene behandeling). Hoe dan? 

HER2 is natuurlijk niet nieuw als biomarker, maar HER2-low is rondom ADC’s interessant geworden, die de laatste jaren steeds meer beschikbaar zijn gekomen. “Het idee van zo’n ADC is dat het een receptor gebruikt, in dit geval zo’n HER2 receptor, als toegangspoort tot een cel. Als een paard van Troje zorgt het ervoor dat het iets de cel inbrengt”, aldus Bert van der Vegt, patholoog aan het UMCG. Het idee is dat een HER2-positieve mammatumor meer HER2 receptoren heeft dan gezond weefsel en daardoor grijpt een ADC sneller aan op de tumor dan op ander weefsel. Wat nou de plek moet worden van HER2-low, daar is nog wat onduidelijkheid over. 

Hoopvolle ontwikkeling: Tumor infiltrerende lymfocyten (TIL’s)

Tot slot is er een hoopvolle ontwikkeling gaande op het gebied van TIL’s. De aanwezigheid van deze cellen in het tumorweefsel lijkt prognostische en predictieve waarde te hebben bij borstkanker. 

Dat zou misschien wel kunnen gaan naar een de-escalatie biomarker, “En dat is vrij uniek in triple-negatief mammacarcinoom land, want dat is over het algemeen een tumorgroep die agressief is waarbij we eigenlijk alleen maar willen escaleren.”

Bovendien lijken de TIL’s ook wat te zeggen over de kans op respons op chemotherapie: “hoe hoger die is, hoe beter de respons is”, aldus dr. Agnes Jager, internist-oncoloog aan het ErasmusMC. Meer weten over de TIL’s en over de mooie ontwikkelingen op het gebied van biomarkers bij borstkanker? 

De artsen leggen het u graag uit in de on demand nascholing ‘Biomarkers bij borstkanker’: